ได้ความว่าโจทก์ฟ้องจำเลยฐานผิดสัญญาขายครั่งและเรียกค่าเสียหาย ปรากฎว่าห้างเลี่ยนกุยเทรดิ้งมิได้เป็นนิติบุคคล ตามกฎหมาย สัญญาซื้อขายนี้ทำขึ้นระวางจำเลยกับโจทก์ที่ ๒ ซึ่งได้รับแต่งตั้งจากนายเจียมเฮงฮงซึ่งเป็นผู้แทนของห้างเลี่ยนกุยอีกทีหนึ่ง และโจทก์ที่ฟ้องระบุในฟ้องว่าเป็นตัวแทนห้างเลี่ยนกุยเฮง

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์โดยอ้างว่า ไม่มีอำนาจฟ้อง

โจทก์ฎีกาว่าสัญญาซื้อขายครั่งทำระหว่างโจทก์ที่ ๒ กับจำเลยเอง ไม่มีข้อความท้าวถึงโจทก์ที่ ๑ เลย โจทก์ที่ ๒ ควรมีสิทธิฟ้องได้

ศาลฎีกาตัดสินว่าในฟ้องปรากฎขัดว่าโจทก์ที่ ๒ เป็นตัวแทนโจทก์ที่ ๑ ในกิจการซื้อขายรายนี้ และหาได้อ้างสิทธิส่วนตัวฟ้องจำเลยไม่ ฎีกาของโจทก์จึงฟังไม่ขึ้น พิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสอง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา