ได้ความว่าจำเลยได้ใช้วาจาด่าว่าโจทก์ว่า "เอาพี่เอาน้องเสียก่อน เอายายเอาแม่เสียก่อน เอากันที่สายรั้วสายคมบ้านอ้ายลูกชู้ อ้ายลูกสัตว์ มีงจึงค่อยมาเอาลูกกู"

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าถ้อยคำที่จำเลยกล่าวนั้น เป็นการประมาทด่าประจานกัน เป็นถ้อยคำที่หมิ่นประมาทซึ่งหน้า และเรื่องนี้ไม่มีการใส่ความจะให้ใครเชื่อถือเป็นความจริง ใครได้ยินก็เข้าใจทันที่ว่าเป็นเรื่องด่าประจานกันจึงไม่ควรมีผิดตามมาตรา ๒๘๒ ความผิดของจำเลยต้องด้วยมาตรา ๓๓๙ (๒)

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา