จำเลยสมคบกัน ด.ทำการฆ่าสุกรโดยมิได้รับอนุญาต ศาลได้ปรับ ด.ไปแล้ว ๒๐ บาท ลดค่าปรับให้กึ่งหนึ่ง กับให้ใช้ค่าสินบนนำจับอีก ๑๐ บาท

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยนี้ทำผิดฐานฆ่าสุกรตัวเดียวกับ ด.จึงให้ปรับจำเลยร่วมกับ ด.แต่ ด.ได้รับโทษจำคุกแทนค่าปรับและค่าสินบนนำจับมาแล้ว ต้องถือว่าได้ชำระหนี้ค่าปรับและค่าสินบนนำจับไปแล้วตามประมวลแพ่ง ม.๒๙๒ จึงให้ปล่อยจำเลยไป

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าตาม พ.ร.บ.ลักษณฆ่าโคกระบือและสุกร ร.ศ.๑๑๙ ม.๑๘ บัญญัติวางโทษปรับเรียงตัวสุกรที่ฆ่าตัวละไม่เกิน ๔๐ บาท หรือจำคุกครั้งหนึ่งไม่เกิน ๓ เดือน การที่ ด.ถูกศาลพิพากษาปรับและจำแทนค่าปรับไปแล้วก็เป็นการรับโทษฉะเพาะ ด.จำเลยในคดีนี้มิได้ถูกฟ้องร่วมด้วยจึงถือว่าเป็นหนี้ค่าปรับร่วมกันมิได้ คดีจึงไม่มีทางใดขัดขวาง ที่จะลงโทษปรับจำเลย สำหรับปัญหาเรื่องค่าสินบนนำจับนั้น ในฟ้องโจทก์กล่าวเพียงว่ามีผู้นำจับ แต่เมื่อคดีไม่มีสืบพะยาน จึงรู้ไม่ได้ว่าเงินหลวงที่จะต้องออกไปเป็นบำเหน็จนั้นเป็นจำนวนเท่าใด เมื่อโจทก์ไม่แสดงให้เห็นจำนวนเงินที่จะต้องออกไปเป็นบำเหน็จค่าจับแล้ว ศาลก็บังคับให้จำเลยใช้มิได้ จึงพิพากษาให้ปรับจำเลย ๒๐ บาท ลดกึ่งหนึ่ง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา