ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยพบ อ. นอนหลับอยู่กับ ค. ภรรยาของน้องขาย จำเลย จำเลยสงสัยว่าเปนชู้กันจึงได้ตี อ. หนึ่งทีเปนบาดแผลไม่สาหัส

ศาลเดิมเห็นว่าจำเลยทำไปเพื่อป้องกับเกียรติยศของน้องชาย ตาม ม. ๕๐ ไม่มีผิด

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าไม่เปนการป้องกันจึงตัดสินจำคุก ๓ เดือนตาม ม. ๒๔๕ กับเพิ่ม ๑ ใน ๓ ตาม ม. ๗๒ คงจำคุก ๘ เดือน

ศาลฎีกาเห็นว่า ค. ไม่ได้ถูก อ. ข่มขืนฝืนใจอย่างใด แม้จะได้ความว่า อ. กับ ค. เปนชู้กันก็โดยความสมัคใจของ อ. กับ ค. จึงไม่เปนข้อยกเว้นว่าจำเลยทำไปเพื่อป้องกันชื่อเสียของ ค. จึงตัดสินยืนตาม ศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา