ได้ความว่าจำเลยเป็นเจ้าของเรือกลไฟ จำเลยได้ให้ ม.เช่าเรือนี้ไปมีกำหนด ๑ ปี แลตลอดเวลาเช่านี้ จำเลยมิได้มีประโยชน์หรือกำไรในเรือนี้เลย ครั้นระวางสัญญาเช่านายท้ายแลช่างกลซึ่งเป็นลูกจ้างของ ย.ได้นำเรือไปให้อู่โจทก์ซ่อมแซม เมื่อซ่อมแซมเสร็จแล้วโจทก์ก็มอบให้นายท้ายแลช่างกลไปโดยจำเลยมิได้รู้เห็นหรือมอบอำนาจอย่างใดให้นายท้าย แลช่างกลเป็นตัวแทนเข้าทำสัญญากับโจทก์เลย บัดนี้โจทก์ฟ้องเรียกค่าซ่อมแซมจากจำเลย

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีตกเป็นหน้าที่โจทก์ต้องพิศูจน์ให้ได้ความว่านายท้ายแลช่างกลเป็นตัวแทนจำเลย หรือจำเลยได้แสดงว่าเป็ฯตัวแทนของตนแลได้ทำการภายในขอบอำนาจหรือจำเลยให้สัตยาบัน แต่กลับได้ความว่าการที่นายท้านแลช่างกลนำเรือไปซ่อมนั้นทำการในฐานเป็นลูกจ้างของ ย.แลไม่ปรากฎว่าจำเลยให้อำนาจคนทั้ง ๒ ไปทำสัญญาหรือให้สัตยาบันต่อโจทก์ดังนี้ จำเลยไม่ต้องรับผิด ให้ยกฟ้อง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา