ได้ความว่าที่พิพาทเป้นที่มฤดกซึ่งโจทก์จำเลยแลพวกที่น้องรวม ๙ คน ต่างได้ปกครองมาด้วยกัน ยังมิได้แบ่งปันเป็นส่วนสัด บัดนี้โจทก์กล่าวว่า โจทก์จำเลยแลพี่น้องได้ตกลงขายที่นี้ให้โจทก์แล้วเป็นเงิน ๒๘๗๓ บาท แลได้แบ่งเงินให้พี่น้องคนละเท่า ๆ กัน ครั้นต่อมาจำเลยหลับยื่นเรื่องราวขอรับมฤดกที่นี้อีก ส่วนพี่น้องอื่น ๆ ยอมให้โจทก์รับมฤดกแต่ผู้เดียว จึงขอให้ที่ส่วนของจำเลยเป็นสิทธิแก่โจทก์

ศาลฎีกาเห็นว่า ยังไม่มีเหตุผลที่จะบังคับจำเลยให้ทำสัญญาขายแก่โจทก์เพราะปรากฎว่าที่พิพาทมีเจ้าของหลายคนถึงโจทก์จะนำสืบว่าพี่น้องคนอื่นยอมจะขายให้แล้วก็ดี โจทก์ควรต้องฟ้องเรียกพวกเกล่านั้นมาเป็นจำเลยด้วย จึงจะบังคับบัญชาให้เสร็จขาดไปได้ ให้ยกฟ้องโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา