ได้ความว่าเดิมจำเลยได้ ป.เปนภรรยา แล้วจำเลยไปต้องโทษ ป.กับจำเลยจึงอย่ากัน แล้ว ป.ไปได้ ท.ผู้ตายเปนสามีใหม่ แต่ก็ได้อย่ากันอีก ครั้นจำเลยพ้นโทษมาแล้ว จำเลยและ ท.ไปมาหาสู่ ป.เสมอ แต่ไม่ปรากฏว่าฝ่ายใดได้เลี้ยงดู ป.ฐานภรรยา วันเกิดเหตุจำเลยกับ ท.ต่างไปหา ป. จึงเกิดหึงหวงทะเลาะกันขึ้น แล้วจำเลยใช้ขวานฟัน ท.ตายทันที ดังนี้ มีปัญหาว่าจะเรียกว่าจำเลยทำโดยป้องกันหรือไม่

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๔๙ ให้จำคุกไว้ตลอดชีวิต

ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ฉะเพาะข้อกำหนดโทษคงให้จำคุกจำเลยเพียง ๑๕ ปี และเพิ่มโทษตาม ม.๗๒ อีก ๕ ปี รวมเปน ๒๐ ปี

ศาลฎีกาตัดสินยืนตาม

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา