คดี ๒ สำนวนนี้มีมูลกรณีเดียวกัน ศาลชั้นต้นทั้ง ๒ จึงพิจารณาพิพากษารวมกัน สำนวนที่ ๑ อัยยการเป็นโจทก์ฟ้องนายติ่งเป็นจำเลยหาว่าต่อสู้ขัดขวางแลทำร้ายเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ อีกสำนวนหนึ่งนายติ่งเป็นโจทก์ฟ้องสิบตำรวจโทเ+ี้ยงเป็นจำเลยหาว่ทำร้ายร่างกาย

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าในขณะชุลมุนกันอยู่นั้นคงมีผู้ใดผู้หนึ่งทำร้ายสิบตำรวจโทเ+ี้ยง สิบตำรวจโทเ+ี้ยงแลเห็นนายติ่งยืนอยู่ใกล้ ๆ เข้าใจผิดคิดว่านายติ่งเป็นผู้ทำร้ายจึงมีการจับกุมและทำร้ายกันขึ้น จึงเห็นว่าสิบตำรวจโทเ+ี้ยงยังไม่มีความผิด จึงพิพากษาให้ยกฟ้องของอัยยการและของนายติ่งเสียปล่อยจำเลยทั้ง ๒ สำนวนไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา