คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย ๑๐ วันกับปรับ ๑๐ สตางค์ แต่โทษจำให้ยกเสีย คงให้ปรับ ๑๐ สตางค์ แต่สถานเดียวตามมาตรา ๔๐-๓๓๙

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการวางอัตราปรับต่ำกว่า ๑ บาทก็ได้ไม่ผิดกฎหมาย แต่ฉะเพาะเรื่องนี้เห็นว่าควรปรับจำเลย ๒ บาท ลดตามมาตรา ๕๙ คงปรับ ๑ บาท

จำเลยฎีกาว่า กฎหมายให้อำนาจศาลใช้ดุลยพินิจเต็มที่ ศาลอุทธรณ์ไม่ควรแก้ไข

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าศาลอุทธรณ์ใช้ดุลยพินิจได้ผิดกฎหมาย แลเห็นว่าเป็นการที่ศาลอุทธรณ์แก้ไขน้อย แลมิใช่ปัญหากฎหมาย จำเลยฎีกาไม่ได้ ตามมาตรา ๒๑๘ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ให้ยกฎีกา

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา