คดี ๒ สำนวนนี้โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยเปนผู้ร้ายลักทรัพย์ และเปนคนจรจัดไม่มีที่อยู่เปนหลักแหล่ง จึงขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณอาญาและ พรบตัดฟันดาบคนจรจัด แต่ข้อที่โจทก์หาว่าจำเลยเปนคนจรจัดนั้น โจทก์มีแต่คำรับของจำเลยชั้นศาลโปริสภาและชั้นตำรวจไต่สวนเท่านั้น จึงมีปัญหาสำหรับประเด็นข้อที่หาว่าจำเลยเปนคนจรจัดนั้น ศาลจะฟังแต่คำรับสารภาพของจำเลยชั้นศาลโปริสภาเปนหลักฐานลงโทษจำเลยได้เพียงไรหรือไม่

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ว่า ฟังลงโทษจำเลยไม่ได้ เมื่อไม่มีพะยานอื่นประกอบตามฎีกาที่ ๕๘๒/๒๔๗๓ จึงให้ยกฟ้องโจทก์ในข้อหาฉะเพาะข้อนี้เสีย

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา