โจทก์ได้ตกลงกับ จ. บุตรี โจทก์ซึ่งเปนภรรยา จำเลยออกเงินใช้แทน โจทก์แล้วโอนที่ดินมีโฉนดแผนที่ให้แก่ จ. ( โดยไม่มีข้อจำกัดอย่างใดหลังโฉนด ) แต่ โจทก์กล่าวว่าโจทก์โอนที่ดินเพื่อประกันเงินที่ จ. ใช้แทนไป บัดนี้บุตร์ โจทก์ได้นำเข้ามาใช้แทนเงินเสร็จแล้ว จ. ยังไม่ทันโอนที่ดินกลับคืนก็มาตายลง โจทก์จึงฟ้อง จำเลยซึ่งเปนสามี จ. ให้โอนที่ดินคืนแก่ โจทก์

ศาลจังหวัดสุพรรณบุรีเห็นว่าพยานบุคคลของโจทก์สืบสมข้อฟ้อง โจทก์ จึงตัดสินให้โอนที่+ให้ โจทก์

ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับยกฟ้องโจทก์โดยฟังว่า โจทก์โอนที่โดยความสมัคใจให้เขาใช้หนี้แทนเปนการให้กรรมสิทธิ์เด็ดขาดแก่ จ. ตาม ม. ๓๙ แห่ง พรบ ออกโฉนดที่ดิน ร.ศ. ๑๒๗

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์แลกล่าวว่า พยาน โจทก์ที่นำสืบเพื่อหักล้างเอกสาร สัญญาโอนหลังโฉนดว่าไม่ได้โอนให้แก่ จ. เปนกรรมสิทธิ์นั้นไม่เปนเหตุให้ลบล้างตาม กฎหมายได้

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา