จำเลยซึ่งเปนสามีผู้ร้อง ทำยอมต่อหน้าศาลใช้เงินให้แก่โจทย์ตามฟ้อง ครั้นครบกำหนดจำเลยไม่ใช้ โจทย์นำยึดที่ดินแห่งหนึ่ง ผู้ร้องยื่นคำร้องขัดทรัพย์ว่า ทรัพย์ที่โจทย์นำยึดรายนี้เปนสินเดิมของผู้ร้องแลบุตร์ผู้ร้องซึ่งมีมาแต่ครั้งสามีเก่า แลคัดค้านว่าสัญญาที่โจทย์ฟ้องจำเลยนั้นเกิดขึ้นโดยทางสมยอม แลเกิดขึ้นภายหลังเมื่อจำเลยทิ้งร้างผู้ร้องไปแล้ว

ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์เห็นว่าณี่สินรายนี้พยานโจทย์ให้การแตกต่างกันในข้อสำคัญ แลมีเหตุพิรุธทำให้น่าสงสัยว่า ณี่สินรายนี้จะเกิดขึ้นโดยมิชอบฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้เปนณี่กันจริง จึงให้ถอนการยึดทรัพย์

ฎีกาปฤกษากลับสัตย์ อ้างว่า พยานโจทย์ได้ความว่า จำเลยได้กู้เงินโจทย์ไปจริง เมื่อผู้ร้องนำสืบไม่ได้ว่าได้กู้โดยอาการสมยอม ฤาณี่สินรายนี้ได้เกิดขึ้นภายหลังเวลาที่จำเลยทิ้งร้าง ผู้ร้องไปแล้ว โจทย์มีอำนาจยึดทรัพย์ของผู้ร้องได้

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา