โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจ่ายเช็คเพื่อชำระหนี้ให้โจทก์ เมื่อเช็คถึงกำหนดวันสั่งจ่าย โจทก์นำเช็คไปขอรับเงินจากธนาคาร ธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน ขอให้จำเลยชำระเงินตามเช็ค

จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระหนี้ตามเช็คให้โจทก์ตามฟ้อง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยสั่งจ่ายเช็คเพื่อชำระหนี้ให้โจทก์ แต่นำสืบว่าไม่เคยสั่งซื้อสินค้าจากโจทก์หรือเป็นหนี้โจทก์ เช็คพิพาทไม่ได้สั่งจ่ายเพื่อชำระหนี้ส่วนตัว แต่เป็นเช็คที่จำเลยออกให้โจทก์เพื่อชำระหนี้บางส่วนแทนนางเฉลียว ซึ่งเป็นหนี้โจทก์นั้น การนำสืบดังกล่าวเป็นเพียงรายละเอียดเพื่อแสดงให้เห็นว่าโจทก์ได้เช็คมาอย่างไร และเหตุใดโจทก์จึงเป็นผู้ทรงเช็คโดยชอบเท่านั้น เมื่อเช็คพิพาทจำเลยเป็นผู้สั่งจ่ายและโจทก์เป็นผู้ทรง จำเลยย่อมต้องรับผิดใช้เงินตามเช็ค เมื่อธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน

ที่จำเลยฎีกาว่า โจทก์ฟ้องคดีนี้โดยใช้สิทธิไม่สุจริต เพราะโจทก์ฟ้องนางเฉลียวให้ชำระหนี้เต็มจำนวน โดยศาลชั้นต้นได้พิพากษาให้นางเฉลียวชำระหนี้ดังกล่าวเต็มจำนวนแล้วนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้ จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ ข้อต่อสู้ของจำเลยไม่เป็นประเด็นแห่งคดีมาแต่แรก ศาลฎีกาไม่อาจวินิจฉัยให้ ทั้งมิใช่ปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน ฎีกาของจำเลยในข้อนี้ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๔๙

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา