โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง

จำเลยยื่นคำร้องว่า นายปรัชญา ปฐมปัทม ทนายโจทก์ อยู่ระหว่างถูกห้ามทำการเป็นทนายความมีกำหนด 1 ปี ตามพระราชบัญญัติทนายความพ.ศ. 2528 มาตรา 52(2) ทนายโจทก์จึงไม่มีอำนาจเรียงคำฟ้องการที่ทนายโจทก์ลงชื่อเรียงคำฟ้องคดีนี้เป็นการฝ่าฝืนมาตรา 33คำฟ้องของโจทก์จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นเห็นว่า นายปรัชญา ปฐมปัทมะ เรียงคำฟ้องระหว่างถูกห้ามเป็นทนายความ ทำให้คำฟ้องโจทก์ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(7) พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกา โจทก์อุทธรณ์คำสั่งดังกล่าว ศาลฎีกามีคำสั่งให้รับฎีกาโจทก์

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เชื่อได้ว่านายปรัชญาได้ทราบคำสั่งของสภาทนายความที่ได้สั่งห้ามทำการเป็นทนายความก่อนที่ได้รับแต่งตั้งเป็นทนายความและเรียงคำฟ้องให้แก่โจทก์ ดังนั้นเมื่อนายปรัชญาทราบคำสั่งของสภาทนายความห้ามทำการเป็นทนายความแล้ว นายปรัชญาจึงไม่มีอำนาจเรียงคำฟ้องให้โจทก์ ฉะนั้นคำฟ้องโจทก์ที่นายปรัชญาเป็นผู้เรียงยื่นฟ้องจำเลยจึงเป็นคำฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา