ได้ความว่า ส.กับ ข.จำเลยเปนผู้ร้ายชิงทรัพย์แต่ ส.จำเลยนั้นโจทก์มีแต่คำรับของจำเลยชั้นไต่สวนกับชั้นศาลโปริสภาไต่สวนเท่านั้น หามีพะยานอื่นมาประกอบอีกไม่ดังนี้ จึงมีปัญหาว่าจะลงโทษ ส.จำเลยได้หรือไม่

ศาลเดิมตัดสินว่า ส. ไม่มีผิดให้ปล่อยตัวไป

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จะฟังแต่คำรับของจำเลยในชั้นศาลโปริสภาไต่สวนเท่านั้นมาชี้ขาดว่า ส.เปนผู้ร้ายรายนี้ด้วยไม่ได้ ตามฎีกาที่ ๕๘๒/๒๔๗๓ จึงตัดสินยืนตามศาลเดิม

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา