คดีนี้คู่ความฎีกาได้แต่ปัญหาข้อ กฎหมายเท่านั้น

ทางพิจารณาได้ความว่าเมื่อวันที่ ๒๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๗๐ อัยการเปน โจทก์ฟ้องขอให้ ลงโทษจำเลยฐานรับช้างของโจรไว้ตาม ม. ๓๒๑

ศาลจังหวัดเชียงใหม่ได้ตัดสินยกฟ้องของ โจทก์และคดีถึงที่สุดแล้วในระวางนั้นคือวันที่ ๑๙ สิงห์ โจทก์มาฟ้องหาว่า จำเลยลักหรือรับช้างของ โจรเชือกนั้นอีกตาม ม. ๒๙๖ -๓๒๑

ศาลมณฑลเห็นว่าคดีไม่มีมูลจึงไม่เรียกจำเลยมาพิจารณา

ศาลอุทธรณ์ตัดสินยืนตามศาลเดิมในข้อลักช้างส่วนในข้อรับของโจรนั้นเห็นว่าเปนเรื่องสืบเนื่องมาจากฟ้องของอัยการและคดีนั้นถึงที่สุดแล้ว โจทก์จะมาฟ้องซ้ำอีกไม่ได้

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ในข้อรับของโจรและว่าในข้อลักนั้นโจทก์ฎีกาไม่ได้

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา