ได้ความว่าเมื่อ ร.ศ. ๑๑๕ โจทก์ได้จับจองที่ตำบลบางเกลือจังหวัดฉเชิงเทราไว้ประมาณ ๒๕๐๐ ไร่ ต่อมาสัก ๑๐ ปีโจทก์จึงจัดให้ ฟ.ล. เข้าทำการโก่นสร้างแทน ต่อมาปรากฎว่าจำเลยได้เข้ามาทำในที่นั้นเสีย ๑๓๕๐ ไร่ โจทก์จึงฟ้องขอให้ขับไล่

ศาลเดิมตัดสินให้ขับไล่จำเลย

ศาลอุทธรณตัดสินว่าโจทก์ทอดทิ้งที่ไว้ตั้ง ๑๐ ปีแล้วจึงจัดให้ผู้แทนเข้าปกครองนั้น ต้องถือว่าเข้าปกครองโดยมือเปล่า เพราะใบเหยียบย่ำขาดอายุแล้ว ให้ยกฟ้องโจทก์

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่โจทก์ฟ้องอ้างสิทธิว่าได้ปกครองที่รายนี้มาก่อนจำเลยนั้น คดีเปนหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบให้สมข้อหาก่อน แต่พะยานโจทก์เบิกความแตกต่างกันไม่ลงรอยกัน ไม่พอฟังว่าโจทก์ได้ปกครองทำที่นี้มาอันมีสิทธิพอจะหวงกันผู้อื่นได้ จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา