ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามเช็คพิพาทพร้อมทั้งดอกเบี้ยนับแต่วันฟ้อง จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "สำหรับฎีกาปัญหาข้อกฎหมายของจำเลยที่ว่า นายธวัชชัยเป็นผู้นำเช็คพิพาทไปเข้าบัญชีของนายธวัชชัย เพื่อเรียกเก็บเงิน นายธวัชชัยจึงเป็นผู้เสียหาย โจทก์ไม่ใช่ผู้ทรงจึงไม่มีอำนาจฟ้องนั้น ในการวินิจฉัยปัญหาดังกล่าว ศาลฎีกาต้องถือตามข้อเท็จจริงที่ศาลชั้นต้นได้วินิจฉัยจากพยานหลักฐานในสำนวนว่าจำเลยสั่งจ่ายเช็คพิพาททั้งสองฉบับมอบให้แก่โจทก์เป็นการชำระหนี้ค่าสินค้า โจทก์ฝากเช็คนั้นให้นายธวัชชัยนำไปเข้าบัญชีเงินฝากของนายธวัชชัยเพื่อให้เรียกเก็บเงิน เมื่อธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็ค นายธวัชชัยจึงได้มอบเช็คพิพาทคืนแก่โจทก์ พิเคราะห์แล้วเห็นว่าเช็คพิพาทเป็นเช็คสั่งจ่ายเงินสดแก่ผู้ถือ ขณะฟ้องคดีนี้โจทก์เป็นผู้ครอบครองเช็คอยู่ โจทก์จึงเป็นผู้ทรงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 904มีอำนาจฟ้องให้จำเลยรับผิดใช้เงินตามเช็คนั้นได้ ฎีกาจำเลยข้อนี้ฟังไม่ขึ้น

ส่วนฎีกาจำเลยที่ว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมเพราะไม่บรรยายว่าเหตุใดโจทก์จึงต้องนำเช็คพิพาทให้บุคคลอื่นเข้าบัญชีเพื่อเรียกเก็บเงินนั้น เห็นว่าการที่โจทก์บรรยายฟ้องกรณีให้บุคคลอื่นนำเช็คไปเข้าบัญชีก็เพื่อประกอบข้ออ้างว่าธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็ค อันเป็นเหตุให้จำเลยต้องรับผิดชำระหนี้แก่โจทก์ ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องบรรยายฟ้องถึงเหตุที่ให้บุคคลอื่นนำเช็คไปเข้าบัญชี ฟ้องโจทก์จึงไม่เคลือบคลุม"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา