ม.ต.และ บ.ประจักษ์พะยานแลพะยานประกอบยืนยันว่า จำเลยได้สมคบกันฆ่า ช.ตาย เมื่อจำเลยทำร้าย ซ.แล้วเห็น ซ.มีทรัพย์ก็เลยเก็บเอาไปด้วย แลไม่ปรากฎว่าจำเลยมีเจตนาประสงค์ต่อทรัพย์มาแต่แรก แต่ ม.ต.แล บ.พะยานนี้ได้ถูกจับไปขังฐานวงสันว่าจะเป็นผู้ร้ายรายนี้ด้วย ม.ต.แล บ.จึงได้ให้การเปิดเผยความจริงดังนี้

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลเดิมว่าคำพะยานเหล่านี้ฟังได้เป็นหลักฐาน จำเลยต้องมีความผิด ๒ กะทงคือ ฐานฆ่าคนตายตาม ม.๒๔๙ แลฐานลักทรัพย์ตาม ม.๒๙๓ ข้อ ๗ - ๑๑ ให้ลงโทษตามบทหนัก แต่ ต.จำเลยอายุเพียง ๑๗ ปี ให้ลงโทษเบากว่าจำเลยอื่น

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา