ได้ความว่าจำเลยชักลากกะดานไม้สัก ๔ แผ่นออกจากป่าโดยไม่ได้รับอนุญาตเจ้าพนักงาน ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยไม่มีผิด เพราะกฎหมายห้ามการลักลอบชักลากไม่สัก เรื่องนี้ไม่เป็นเช่นนั้น ไม้ที่จำเลยชักลากเป็นเพียงปีกไม้ ไม่มีลำต้น

โจทก์อุธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าข้อสันนิษฐานของกฎหมาย ตามมาตรา ๕ แห่งพระราชบัญญัติป้องกันลักลอบชักลากไม้สัก ฯ ที่โจทก์อ้างไม่เป็นประโยชน์แก่คดีนี้ เพราะเป็นข้อสันนิษฐานฉะเพาะในเรื่องไม้สักที่ยังเป็นต้นอยู่เท่านั้น เรื่องนี้จำเลยชักลากกะดานไม้สัก จึงไม่เป็นผิดตามโจทก์อ้าง พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาพิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา