ได้ความว่าในวันมีงานปิดทองพระและก่อพระทรายในวัดพุดซา กรรมการอำเภอได้ประกาศห้ามมิให้ผู้ใดนำทองปิดพระไปขายในวัดนั้น โดยทางวัดจะจัดการขาายเสียเอง เพื่อเอาเงินบำรุงวัดจำเลยได้เอาทองปิดพระเข้าไปขาย โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษฐานขัดขืนคำสั่งเจ้าพนักงานจะต้องเป็นคำสั่งที่มีบทกฎหมายสนับสนุนหรือว่าไว้โดยฉะเพาะให้มีอำนาจสั่งได้ พ.ร.บ.ปกครองคณะสงฆ์ ร.ศ. ๑๒๑ ม.๑๓ ข้อ ๑ ม.๔๐ เป็นแต่บัญญัติให้เจ้าอาวาสบำรุงรักษาวัดแลให้พนักงานฝ่ายปกครองท้องที่ พ.ศ. ๒๔๕๗ ม.๑๒๓ เป็นแต่บทบัญญัติให้กรมการอำเภอคอยดูแลอย่าให้ใครลุกล้ำที่วัดหรือกุศลสถาน หาได้มีความอย่างใดที่ให้เจ้าพนักงานปกครองท้องที่เข้าไปประกาศห้ามบุคคลมิให้นำสินค้าเข้าไปขายในวัดไม่ พิพากษายินตามศาลล่างทั้ง ๒ คือให้ยกฟ้องโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา