โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้ไม้คานเป็นอาวุธตีนายทองเริ่มหรือเริ่มสุวรรณวิสิทธิ์ เป็นบาดแผลหลายแห่งได้รับบาดเจ็บสาหัส และประกอบกรณียกิจตามปกติไม่ได้เกินกว่า 20 วัน ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297(8) และริบไม้คานของกลาง จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 297(8) ให้จำคุกจำเลยไว้ 1 ปี ริบไม้ของกลาง จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงยืนตามศาลชั้นต้น แต่เห็นว่าผลการตรวจพิสูจน์บาดแผลของผู้เสียหายกำหนดระยะเวลารักษาไว้ประมาณ 12 วันและตามพยานหลักฐานฟังไม่ได้ว่าได้รับอันตรายถึงบาดเจ็บสาหัส คดีคงลงโทษจำเลยได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295 เท่านั้น พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295 ให้จำคุกจำเลยไว้ 4 เดือน นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามศาลชั้นต้น โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าตามพยานหลักฐานทางแพทย์ยังไม่พอฟังว่าผู้เสียหายได้รับอันตรายแก่กายถึงบาดเจ็บสาหัสดังฟ้อง ส่วนที่โจทก์ฎีกาในข้อที่ว่าผู้เสียหายมีอาชีพเป็นคนพิมพ์ดีดบทละครอาการของบาดแผลกระทบกระเทือนต่อความสามารถในการพิมพ์ตามปกติของผู้เสียหายเกินกว่า 20 วันนั้น ศาลฎีกาเห็นว่านอกจากคำพยานเจ้าพนักงานตำรวจซึ่งรับว่าพิมพ์ดีดไม่เป็น จึงเป็นเพียงความคาดคะเนรับฟังไม่ได้แน่นอนแล้ว การที่อาการห้อเลือดที่แขนและกล้ามเนื้อที่แขนเพียงทำให้ขัดข้องต่อการใช้แขนให้สะดวกลดน้อยลงเช่น ทำให้พิมพ์ดีดช้าลงบ้าง หาใช่จะประกอบกรณียกิจไม่ได้เสียเลยทีเดียวไม่พยานหลักฐานโจทก์ไม่พอฟังว่า ผู้เสียหายได้รับอันตรายแก่กายถึงบาดเจ็บสาหัสดังฟ้อง พิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา