โจทก์ฟ้องว่า กรมสื่อสารทหารเรือเป็นส่วนราชการของโจทก์ จำเลยได้เสนอขอโฆษณาทางวิทยุกระจายเสียงของโจทก์ โดยจำเลยตกลงชำระค่าบำรุงให้เป็นรายเดือนหรือรายครั้ง โจทก์ได้ทำการส่งกระจายเสียงให้ตามวันและระยะเวลาที่จำเลยทั้งสองกำหนดแต่จำเลยค้างชำระค่าบำรุงโฆษณาหลายรายการรวมเป็นเงิน 705,449 บาท จึงขอให้บังคับจำเลยชำระเงินดังกล่าวพร้อมด้วยดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่า จำเลยทั้งสองไม่ต้องรับผิดและคดีโจทก์ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า สิทธิเรียกร้องของโจทก์มีอายุความ 10 ปี คดีโจทก์ไม่ขาดอายุความ แต่จำเลยที่ 1 และที่ 2 ไม่ต้องรับผิด

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า คดีโจทก์ขาดอายุความตามมาตรา 165(7) พิพากษายืนในผลแห่งคำพิพากษาศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในปัญหาเกี่ยวกับอายุความข้อเท็จจริงฟังได้ว่าสถานีวิทยุกระจายเสียงของโจทก์หารายได้มาเป็นค่าใช้จ่ายของสถานีวิทยุ โดยรับทำการโฆษณาข้อความหรือผลิตภัณฑ์ของบริษัทห้างร้านต่าง ๆ เป็นปกติธุระ มีระเบียบกำหนดไว้ตามเอกสาร จ. 2 ค่าโฆษณามีอัตรากำหนดไว้ให้ชำระเป็นรายเดือนตามเอกสาร จ. 5 เงินค่าโฆษณามิได้นำส่งเป็นรายได้แผ่นดิน ศาลฎีกาเห็นว่าตามข้อเท็จจริงดังกล่าวโจทก์เป็นผู้ค้าในการรับทำการงานต่าง ๆ คือการโฆษณาข้อความหรือผลิตภัณฑ์ของผู้อื่นดังที่บัญญัติไว้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165(7)สิทธิเรียกร้องเอาเงินสินจ้างค่าโฆษณาของโจทก์มีอายุความสองปี เมื่อปรากฏตามบัญชีท้ายฟ้องหมาย จ.71 ถึง จ.75 ว่าสินจ้างที่จำเลยค้างชำระเดือนสุดท้ายคือเดือนกันยายน 2509 แต่โจทก์ฟ้องคดีเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2516 เกินสองปีแล้วเช่นนี้คดีโจทก์เป็นอันขาดอายุความ ที่โจทก์ฎีกาว่าการสื่อสารเป็นราชการกองทัพเรือซึ่งมีหน้าที่เตรียมกำลังและป้องกันราชอาณาจักรนั้น หาเป็นเหตุให้นำอายุความสิบปีมาใช้บังคับได้ไม่ เพราะสิทธิเรียกร้องของรัฐบาลเพื่อหนี้อย่างอื่น ต้องบังคับตามบทบัญญัติอายุความในเรื่องนั้น ๆ โดยเฉพาะดังที่บัญญัติไว้ตามมาตรา 167

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา