ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยกับ ท.ทะเลาะกันเรื่องต่อราคาค่ายาถึงกับผลักอกกัน แล้วจำเลยต่อย ท. ก่อน ท.จึงต่อยเอาบ้าง แล้วก็เลิกกันไป ต่างไม่ถึงบาดเจ็บโจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๓๓๘ ข้อ ๓

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์ฟังว่า กรณีเป็นเรื่องวิวาทต่างสมัครใจเข้าชกต่อยกัน จำเลยไม่มีผิดตามมาตรา ๓๓๘ ข้อ ๓ จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกาว่า จำเลยควรมีผิดตามมาตรา ๓๓๘ ข้อ ๓

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าตามข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ฟังมา เห็นว่าจะนำบทมาตรา ๓๓๕ ข้อ ๓ มาลงโทษจำเลยไม่ได้ เพราะ ม.๓๓๘ ข้อ ๓ เป็นบทลงโทษการทำร้ายโดยไม่มีการวิวาทต่อสู้กัน จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา