โจทก์ฟ้องขอแบ่งมรดกที่ดินและกระบือ 2 ตัว ของนางรอดผู้ตายโดยอ้างว่าโจทก์เป็นทายาทโดยธรรมของนางรอด

จำเลยต่อสู้ว่า นางรอดยกทรัพย์มรดกให้จำเลยผู้เดียวและจำเลยออกค่ารักษาพยาบาลกับค่าทำศพนางรอดเท่ามรดกที่จะต้องแบ่ง

ศาลชั้นต้นฟังว่า ที่นาแปลงที่ 1 และที่ดินโฉนดที่ 2326 เป็นของนางรอดผู้เดียว ที่นาแปลงที่ 2 เป็นของนางรอดและจำเลยรวมกันกระบือ 2 ตัวเป็นของนางรอด ค่ารักษาพยาบาลและค่าทำศพนางรอดจำเลยนำสืบฟังไม่ได้ว่าจ่ายไปตามที่ฟ้อง แต่ตามคำพยานโจทก์จำเลยฟังได้ว่า จำเลยเสียค่ารักษาพยาบาลและค่าทำศพไปจริง สมควรกำหนดราคาปานกลางให้ค่าพยาบาล 1,000 บาท ค่าทำศพ 2,500 บาท ค่าภาษีที่ดิน จำเลยนำสืบฟังได้ แต่จำเลยมีกรรมสิทธิ์ในที่แปลงที่ 2 อยู่ด้วย ควรคิดให้ 150 บาท พิพากษาให้นำที่ดิน 2 แปลงและกระบือ 2 ตัวมาแบ่งเป็นมรดก 4 ส่วน โจทก์ทั้งสามและจำเลยได้คนละส่วนถ้าตกลงกันไม่ได้ ให้ประมูลระหว่างกันเองก่อน ถ้าตกลงกันไม่ได้อีกก็ให้ขายทอดตลาดเอาเงินมาแบ่งกันตามส่วน เงินค่าภาษี ค่ารักษาพยาบาลและค่าทำศพ รวม 3,650 บาท ให้โจทก์ที่จะรับส่วนแบ่งเฉลี่ยกันออกให้แก่จำเลยคนละ 1 ส่วน หรือหักจากเงินที่ประมูลหรือขายทอดตลาดได้เสียก่อน

ศาลอุทธรณ์และศาลฎีกาพิพากษายืน

ข้อที่จำเลยฎีกาว่า เมื่อจำเลยไปขอประกาศรับมรดก (ที่ดินตามโฉนด) โจทก์ทราบแล้วไม่คัดค้าน ประกาศนั้นปิดปากโจทก์ฟ้องอีกไม่ได้นั้น ศาลฎีกาไม่เห็นด้วยศาลฎีกาเห็นว่า แม้จะฟังอย่างจำเลยกล่าวอ้างโจทก์ก็ฟ้องได้ ไม่มีกฎหมายห้ามว่าไม่คัดค้านการประกาศรับมรดกเช่นคดีนี้แล้ว ฟ้องไม่ได้

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา