ข้อเท็จจริงปรากฏว่า ข.โจทก์เปนผู้ถือหุ้นในบริษัทจำเลย ที่ประชุมของบริษัทจำเลยตกลงจะจ่ายเงินปันผลให้แก่ผู้ถือหุ้นร้อยละ ๑๔ ต่อหุ้น แต่ภายหลังกรรมการผู้จัดการที่บริษัทได้เขียนคำบอกกล่าวขึ้นว่าจะงดไม่จ่ายเงินปันผลให้แก่ผู้ถือหุ้น เพราะจะเก็บไว้สำหรับซื้อเครื่องจักร์ใหม่และ (๑) หารือบรรดาผู้ถือหุ้นว่าจะตกลงยอมสละสิทธิในจำนวนเงินปันผลที่กล่าวแล้วนั้นหรือไม่ (๒) เสนอให้มีการประชุมใหญ่เพื่อลงมติในเรื่องนี้ให้เสร็จไป แต่คำบอกกล่าวนี้ไม่ได้ส่งไปขอความเห็นชอบของโจทก์และทั้งการประชุมใหญ่ที่กล่าวไว้ในคำบอกกล่าวนั้นก็หาได้ประชุมกันไม่ จนถึงวันฟ้องคดีเรื่องนี้

ในเวลาที่บอกกล่าวนี้ สามีโจทก์ทำงานอยู่ในบริษัทจำเลย สามีโจทก์บอกว่าไม่มีข้อคัดค้านอย่างใดในการที่จะงดจ่ายเงินปันผลในการที่พูดกันนี้ เข้าใจกันว่าสามีโจทก์พูดแทนตัวโจทก์ เมื่อก่อนเรื่องนี้สามีโจทก์ก็ได้เคยกระทำการแทนตัวโจทก์โดยมิได้รับมอบฉันทะอันถูกต้องในกิจการบางเรื่อง เคยมีเรื่องที่ได้รับมอบแันทะโดยถูกต้อง

ศาลเดิมพิพากษายกฟ้องโจทก์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับศาลเดิมให้บริษัทจำเลยจ่ายเงินปันผลให้แก่โจทก์

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ว่าโจทก์มีสิทธิที่จะได้รับเงินปันผลซึ่งยังค้างอยู่ โดยเหตุว่า (๑)พิศูจน์ไม่ได้ว่าโจทก์ก็ได้แสดงออกว่าสามีโจทก์เปนตัวแทนโจทก์ หรือรู้แล้วยอมให้สามีแสดงตัวเองว่าเปนตัวแทนของโจทก์ ในเรื่องนี้ทั้งไม่เห็นมีเหตุอันควรที่ผู้แทนของจำเลยจะเชื่อว่าสามีโจทก์ได้รับอำนาจในเรื่องนี้มาจากโจทก์ ดังที่ได้บัญญัติไว้ในประมวลแพ่งและพาณิชย์ ม. ๘๒๑-๘๒๒ ซึ่งจำเลย+ขึ้นอ้างอิงในฎีกาของตนนั้นและ(๒) ตามข้อความในคำบอกกล่าวไปยังผู้ถือหุ้นนั้นต้องถือว่าการที่ผู้ถือหุ้นจะรับรองในเรื่องที่ขอให้และสิทธิในเงินปันผลนั้น จะนับเปนเด็ดขาดต่อเมือได้มีการประชุมใหญ่ ซึ่งต้องบอกกล่าวให้ผู้ถือหุ้นทราบและได้ลงมติในเรื่องนี้ให้ลุล่วงไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา